اولین مسأله توجه به حقیقت انتخابات بعنوان عرصه ی مشارکت ملت در سرنوشت کشور است که متضمن تثبیت و تقویت نظام اسلامی و یأس دشمنان انقلاب خواهد بود. کاندیداهای محترمی که به هر نحوی، صلاحیت بدست گرفتن تدبیر و اجرای امور کشور را در خود تشخیص داده اند، فراموش نکنند که اعتماد مردم به نظام و کارگزارانش که مقدمه ی حضور حداکثری در صحنه انتخابات است ارزشمند‌ترین سرمایه‌ی انقلاب است که خدشه دار کردن آن با هوچی گری های پوچ، اتهام زنی های بی ثمر به یکدیگر، زیرپاگذاشتن قانون و هتک حرمت افراد و جناح های مخالف برای تکریه وجهه ی مخالفین خود، فرافکنی در مواجهه با افکار عمومی، اثبات خود از طریق نفی دیگران، نداشتن برنامه یا عدم شفافیت در اعلام برنامه ها، کلی گویی و ابهام در ارائه دیدگاههای خود و تمسک به ابزارهای غیرمتعارف و عوامفریب برای خریدن آراء مردم، خیانتی است بس بزرگ. آنچه مردم از کاندیداها انتظار دارند در وهله اول صداقت و صراحت در ارائه دیدگاهها، تبیین برنامه ها و شفافیت در رابطه با سوابق و مواضع قبلی ایشان است، نه گرفتن عکس یادگاری با شخصیت ها و علما در روزهای نزدیک به انتخابات، استفاده ابزاری از زنان و کودکان در دیدارهای انتخاباتی و برگزاری مراسم های مجلل تبلیغاتی.
مسأله بعدی در نظر داشتن انتخابات به مثابه بستری برای رشد جامعه و افزایش سطح آگاهی و تحلیل مردم است. در این راستا رسالت صاحبان تریبون و رسانه ها ایجاد نشاط سیاسی در جامعه، امیدبخشی به مردم، انتشار اخبار صادقانه، پرهیز از حاشیه سازی‌ها و پرداختن به موضوعات زرد و فرعی و تخریب های مهلک است که بایستی مقدم بر وابستگی های حزبی و جناحی باشند. مادامی که رسانه ها از انتخابات صرفا بیرون آمدن اسم کاندیداهای مورد نظر خود را از صندوق رأی در نظر می گیرند، انتظار رشد فکری، ارتقای بینش سیاسی و افزایش بصیرت ملت به مثابه اجتماع نقیضین خواهد بود.
و اما بدون شک اخذ مسئولیت در نظام اسلامی، عرصه ای برای خدمت به خلق و بندگی خداست؛ لذا مقدمه و وسیله ی این هدف متعالی نیز بایستی مصدق آن باشد. اینجاست که سوارشدن بر گرده‌ی بیت المال در جهت تبلیغ یک فرد یا حزب بسان قسم حضرت عباس و دم خروس می نماید. استفاده تبلیغاتی از سفرهای کاری، اسراف و سوء استفاده از اموال دولتی برای برگزاری مجالس تبلیغاتی و اهدای هدایا و امتیازات بی حساب و کتاب به افراد و گروه‌ها همگی از مصادیق خیانت در امانتی به نام بیت المال هستند که با وجود این، اعتماد به حسن نیت این افراد برای خدمت به مردم، محل تشکیک است. همچنان که حضرت امام (ره) فرمودند:" اینجانب به هیچ کس اجازه نمی دهم تا از اموال دولت یا اموال دفاتر و سازمان ها و مجامع و اموال عمومی خرج انتخابات کند ."
تبلیغات پرهزینه هرچند با هزینه های شخصی، خود محتمل این شائبه است که قبضه کردن این پست، خیلی بیش از اینها برای فرد منفعت دارد که بی حساب خرج می کند. وانگهی، چگونه می توان از دل این تبلیغات اسراف آمیز و تجمل گرایانه، انتظار سربرآوردن گفتمانی از جنس انقلاب و اندیشه های ناب حضرت امام (ره) را داشت؟
و اما در این میان، رسالتی مهم متوجه نخبگان، علما، روحانیون، صاحبان اندیشه و قلم و خواص جامعه است که انتخابات، خود عرصه ایست برای محک خوردن خواص جامعه. اولین وظیفه خواص بعنوان مراجع فکری و سیاسی مردم، روشنگری حقایق و مدیریت عقلایی فضای جامعه است چرا که هم نگاه مردم به رأی ایشان است و هم چشم طمع دشمنان نظام به اشتباهات و لغزش های ایشان. استفاده از وجهه شخصیت های علمی و دینی برای رد و تأییدهای تعریف نشده افراد، باب شدن دیدارهای تبلیغاتی با علمای بزرگوار برای خبرسازی های منفعت طلبانه، و اولویت دهی صاحبان قلم و تریبون بر ارائه شخص به جای فکر به مردم می تواند برای حوزه های علمیه و سایر خواص پرهزینه تمام شود. خواص فراموش نکنند که جایگاه و تریبون خود را مدیون اعتماد مردم به اندیشه خود هستند؛ لذاست که جزمیت طلبی های غیرمنصفانه در رد یا دفاع از اشخاص و جناح ها و کشاندن دامنه مناقشات سیاسی به خارج از دایره نظام، بدبینی مردم به نظام و شادی دشمنان انقلاب را بدنبال خواهد داشت. همچنین سوء استفاده از جایگاهها و تریبون های فراجناحی، نظامی و یا دولتی به نفع افراد یا احزاب خاص، بنا به تاکید صریح حضرت امام (ره) تخریب کننده برای نظام و انقلاب خواهد بود.
امید است که با رعایت تقوای سیاسی و درنظر داشتن مقام در نظام اسلامی به عنوان فرصت خدمتگزاری به مردم، شاهد هرچه حماسی تر شدن حضور مردم، خواص و کاندیداها در فضای انتخابات باشیم.»
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.
